غزوه ذیالعشیرهغزوه «ذیالعشیره» از غزوات رسولخدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است که در سال دوم هجرت اتفاق افتاد. این غزوه که به اعتبار محل اطراق پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در «ذوالعشیره» در منطقه «ینبع» به این نام مشهور شده، از غزوات بدون جنگ و درگیری پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به شمار میرود. گفتنی است که ینبع در نه منزلی مدینه قرار دارد. [۲]
واقدی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ه. ق، الطبعه الاولی، ج۲، ص۶.
۱ - اهداف جنگپیش از بیان این غزوه باید به این نکته اشاره کرد که با هجرت مسلمانان از مکه به مدینه بسیاری از اموال آنان در اختیار مشرکین مکه به ویژه قریش قرار گرفت. از اینرو پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فعالیتهایی مبنی بر جبران این خسارت کردند. غزوه ذوالعشیره در این راستا قابل ارزیابی است. جریان بدین صورت بوده که به پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) گزارش رسید، کاروان تجارتی مکیان به سمت شام حرکت کرده و تمام قریش اموال فراوانی در این کاروان دارند. پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) برای مصادره این اموال سپاهی متشکل از ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر تشکیل داد و از مدینه خارج شدند. ۲ - زمان جنگاین غزوه در شانزدهمین ماه هجرت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و در ماه جمادی الثانی اتفاق افتاد. ۳ - جانشین پیامبر در مدینهدر طول سفر، «ابوسلمة بن عبدالاسد مخزومی» جانشین پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در مدینه بود. ۴ - پرچمدارپیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در طول جنگ لواء سفید رنگ سپاه را به دست "حمزه سیدالشهداء" داده بود. [۵]
واقدی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ه. ق، الطبعه الاولی، ج۲، ص۶.
۵ - سرانجام جنگسپاه اسلام که بیشتر آن را مهاجران شکل داده بودند، تنها سی شتر به همراه داشتند. [۶]
واقدی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ه. ق، الطبعه الاولی، ج۲، ص۶.
سرانجام بعد از چند روز مسلمانان به ذوالعشیره رسیدند، ولی جنگی واقع نشد. ظاهراً کاروان تجاری اهل مکه از حرکت مسلمانان آگاهی یافتهاند، از اینرو با سرعت آن منطقه را ترک کرده بودند. لازم به ذکر است که پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در این منطقه برای امنیت بیشتر با بنیمدلج و همپیمانانشان از بنیضمره صلح کردند. در پایان قابل یادآوری است که اولین بار در این غزوه، پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) لقب ابوتراب را به "علی بن ابیطالب (علیهالسّلام)" داد، موقعی که دید علی (علیهالسّلام) بر روی خاکهای نرم خوابیده است. [۱۰]
واقدی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ه. ق، الطبعه الاولی، ج۲، ص۶.
۶ - پانویس۷ - منبعسایت پژوهه برگرفته از «مقاله ذیالعشیره»، تاریخ بازیابی ۴/۵/۱۳۹۵. |